خودت را از هستی گسسته مکن.وقتی به گل رز می نگری،گل رز شو. وقتی به طلوع خورشید می نگری،درآن نیست شو. خونسرد و بی تفاوت نمان.مشارکت کن.وقتی به آسمان پر ستاره می نگری تو نیز بخشی از آن شو. ستاره ای کوچک اما در رقص شادی آن شرکت جوی.
از نظر من این عین دینداری است،نیست شدن در کل، درست همانگونه که رودخانه ای در دریا نیست میشود تو در خدا نیست میشوی.....
برگرفته از کتاب بگو آری از اشو......
