خدایا.....
به من زیستنی عطا کن که درلحظه ی مرگ،
بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است،حسرت نخورم.
و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش،سوگوار نباشم.
بگذار تا آن را من،خود انتخاب کنم،
اما آن چنان که تو دوست داری.
(چگونه زیستن )را تو به من بیاموز،
(چگونه مردن) را خود خواهم آموخت! دکتر علی شریعتی